تاثیر هشت هفته تمرینات الاستیک بر فاکتورهای آمادگی حرکتی در کودکان ژیمناست

زمینه و هدف: مطالعات زیادی در مورد اثرات تمرین مقاومتی بر روی افراد صورت گرفته است. به هر حال، اثر تمرین الاستیک به عنوان روشی جدید در تمرینات مقاومتی بر ژیمناست های کودک روشن نیست. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی اثرات تمرین الاستیک یر آمادگی حرکتی ژیمناست های کودک بود. مواد و روش ها: 30 ژیمناست پسر به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند : گروه تجربی (15نفر) و گروه کنترل (15نفر). تمرینات گروه تجربی شامل هشت هفته تمرین مقاومتی با باند الاستیک و سه جلسه در هفته با اعمال اضافه بار بود که همراه با تمرینات عادی ژیمناستیک انجام می شد. قبل و بعد از برنامه تمرین، پیش و پس آزمون به عمل آمد. برای تعیین توان عضلانی، سرعت دویدن، چابکی و تعادل ایستا به ترتیب از آزمون های سارجنت، دو 45 متر سرعت، دو رفت و برگشت 9×4 متر و فلامینگو استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرین، میانگین رکوردهای گروه تمرینی الاستیک در پس آزمون افزایش معنا داری داشت ( 05/0 ? p ). به طوری که در پایان هشت هفته تمرین الاستیک، آمادگی حرکتی در گروه تجربی تفاوت معناداری را نشان داد ( 05/0 ? p ). در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0<p ). نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که تمرین الاستیک ممکن است دارای اثرات مثبتی در بهبود برخی عملکردهای حرکتی ورزشکاران باشد. واژگان کلیدی : آمادگی حرکتی، تمرین الاستیک، توان انفجاری، ژیمناستیک.